Życie sakramentalne

Bierzmowanie

Przygotowanie do sakramentu bierzmowania  odbywa się dla młodzieży z klas I, II i III gimnazjum oraz starszych, którzy z różnych powodów jeszcze nie przyjęli tego sakramentu.

Zgłoszenie:

Na początku roku szkolnego po uprzednim ogłoszeniu w kościele.

Dokumenty potrzebne przy zgłoszeniu:

a) akt chrztu, jeśli ten sakrament był udzielony poza parafią
b) wypełniony formularz do bierzmowania przekazany na spotkaniu organizacyjnym (jeśli jest stosowany w danym roku)

Spotkania:

Terminy spotkań podawane będą w ogłoszeniach duszpasterskich, na stronie internetowej parafii w zakładce Kandydaci do Bierzmowania oraz na facebooku- Bierzmowani z Ducha św. w Gostyniu.

Małżeństwo

Przygotowanie dalsze:

Do sakramentu małżeństwa przygotowuje się człowiek przez całe życie rodzinne. W obliczu miłości ojca i matki dzieci uczą się, co znaczy być ojcem, co znaczy być matką; w obliczu życia rodzinnego człowiek poznaje, co znaczy być mężczyzną, co znaczy być kobietą. Zaś bezpośrednim przygotowaniem jest katecheza przygotowująca do małżeństwa, ukazująca cele małżeństwa i warunki, które trzeba spełnić (nie wystarczy chcieć; trzeba rozumieć cele małżeństwa i być do niego zdolnym).

Przygotowanie bliższe:

Narzeczeni pragnący zawrzeć sakramentalny związek małżeński zgłaszają się przynajmniej 3 miesiące przed planowanym ślubem w biurze parafii zamieszkania. Wtedy ustalany jest termin spisania protokółu przedmałżeńskiego.

Warunki i potrzebne dokumenty:

• wiara narzeczonych,
• świadectwo chrztu (jeśli któraś ze stron była ochrzczona poza parafią), aktualne nie starsze jak trzy miesiące,
• świadectwo ukończenia katechezy szkolnej z zakresu szkoły średniej
• dowody osobiste narzeczonych
• świadectwo ukończenia katechezy przedmałżeńskiej
• zaświadczenie z Poradni Życia Rodzinnego,

W wypadku zawierania małżeństwa konkordatowego należy do kancelarii parafielnej dostarczyć dokumetny z Urzędu Stanu Cywilnego (USC) o braku przeszkód cywilnych do zawarcia małżeństwa.

Narzeczeni, którzy mieszkają poza Polską, spisują protokół przedmałżeński w parafii pobytu lub w Polskiej Misji Katolickiej w danym kraju i dostarczają przez Kurię tzw. licencję.W przypadku, gdy sakrament małżeństwa będzie udzielony na postawie licencji (przygotowanie i protokół sporządzany był w innej parafii), licencję i dokumenty z USC dostarczamy do parafii na miesiąc przed datą sakramentu małżeństwa.

Jeżeli kandydaci zawarli już związek cywilny przedstawiają stosowny akt; w wypadku wdowców i wdów konieczny jest również akt zgonu małżonka

Sakrament chorych

Komu i kiedy udziela się tego sakramentu?

Osobom poważnie chorym lub w podeszłym wieku, przed trudną operacją, chorym którzy stracili przytomność lub używanie rozumu, jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiliby o to, gdyby byli przytomni.

„Sakrament ten udziela choremu łaski Ducha Świętego, która pomaga całemu człowiekowi do zbawienia, a mianowicie umacnia ufność w Bogu, uzbraja przeciw pokusom szatana i trwodze śmierci. Dzięki tej pomocy chory może nie tylko znosić dolegliwości choroby, ale także je przezwyciężyć i odzyskać zdrowie, jeśli jest to pożyteczne dla zbawienia jego duszy. Jeżeli jest to potrzebne, namaszczenie odpuszcza grzechy i staje się dopełnieniem chrześcijańskiej pokuty”. (z wprowadzenia do obrzędu)

Terminy:

• comiesięczna wizyta kapłana z sakramentami świętymi u chorych – zgłoszenia na stałą listę u Pana Kościelnego lub w Biurze Parafialnym
• w nagłych wypadkach kapłani udzielą posługi o każdej porze dnia i nocy po zgłoszeniu osobistym lub telefonicznie

Pogrzeb

Termin ustala się w Biurze Parafialnym lub u ks. Proboszcza

Dokumenty potrzebne przy zgłoszeniu pogrzebu:

• akt zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego
• zaświadczenie o przyjętych sakramentach

Po zgłoszeniu pogrzebu w parafii sprawy cmentarne załatwiamy w Biurze Parafialnym parafii Farnej.

Sakramentalia

Pojęcie sakramentaliów nie jest bliżej znane nawet dość gorliwym katolikom, a tymczasem sakramentalia są obecne w naszej rzeczywistości właściwie codziennie. Samo słowo znajduje się w polu znaczeniowym terminu sakrament (łac. sacramentum, dosł. sacra – święta, mens – myśl) jednak mimo tego, sakramentalia to nie to samo co sakramenty! Na czym więc polega różnica i co sakramentalia wnoszą do codziennego życia każdego wierzącego katolika?

Drugi Sobór Watykański, wskazując na istotę sakramentaliów, w konstytucji o Liturgii Świętej wyjaśnił, że sakramentalia to „święte znaki, które na podobieństwo sakramentów wskazują przede wszystkim na duchowe dobra osiągane dzięki wstawiennictwu Kościoła. Przygotowują one ludzi do przyjęcia właściwego skutku sakramentów i uświęcają różne okoliczności życia. (…) Sakramentalia nie udzielają łaski Ducha Świętego na sposób sakramentów, lecz przez modlitwę Kościoła uzdalniają do przyjęcia łaski i dysponują do współpracy z nią”. Zatem, przekładając niezwykle precyzyjny język teologii na język praktyki chrześcijańskiego życia – sakramentalia to znaki święte lub modlitewne czynności ustanowione przez Kościół i dla Wspólnoty Kościoła, które mają na celu otwarcie na to, co Pan Jezus daje nam w siedmiu sakramentach, które sam ustanowił, chodząc po ziemi.

Chociaż sakramentalia nie działają jak sakramenty, czyli nie dają Ducha Świętego same w sobie – tak, jak sakramenty, to jednak pozwalają nam korzystać z duchowych owoców modlitwy całego Kościoła.

A więc – czym są sakramentalia? Są modlitwą matki lub ojca, który kreśli znak krzyża na czole swego dziecka; są znakiem krzyża czynionym przed posiłkiem w duchu dziękczynienia za otrzymane dary; są modlitwami odmawianymi przez kapłana przy błogosławieństwie domu lub samochodu. Sakramentalia są ślubami zakonnymi, poświęceniem osób albo przedmiotów kultu religijnego, jak różańce i medaliki. Dokonują się także w akcie konsekracyjnym kościoła czy ołtarza. Do sakramentaliów należy również poświecenie wody, pogrzeb chrześcijański, a nawet egzorcyzmy!

Zawsze ilekroć sprawuje się sakramentalia, duchowo dokonuje tego cały Kościół jako Wspólnota nas – wierzących i zgromadzonych w imię Trójcy Świętej. Można chyba, bez herezji teologicznej powiedzieć, że sakramentalia w sposób modlitewny odwołują się do łask udzielanych w sakramentach, dlatego są z nimi związane – pomagają nam o nich pamiętać i rozwijać łaskę w nich otrzymaną.

Dlatego bardzo ważne jest, by powrócić do ich częstego – codziennego (!) używania. Co to w praktyce życia katolika oznacza?… Odkurzmy stare kropielniczki na wodę świeconą, których miejsce jest nie gdzieś w zakamarkach mieszkania, ale przy drzwiach, by czynić znak krzyża przy wyjściu z domu; zawieśmy na szyi zapomniane medaliki; czyńmy znak krzyża przed posiłkiem czy na czole dziecka wychodzącego do szkoły… A ponieważ sakramentalia są dzisiaj coraz bardziej zaniedbywane, musimy wszyscy usłyszeć w sercu Boży głos, który mówi: katoliku, jeśli chcesz powrotu Boga i Jego ładu do twojego życia, zacznij go przywoływać w świętych znakach, o których być może zapomniałeś!!!

W zakrystii naszego kościoła, ze specjalnie przygotowanego naczynia, można zabrać ze sobą wodę święconą do domu!

Zachęcamy, by powrócić do częstego używania tego świętego znaku, odwołującego się do łaski naszego Chrztu Świętego!!!Zawsze też, po każdej Mszy Świętej albo po wcześniejszym ustaleniu, istnieje możliwość poświęcenia różnych przedmiotów katolickiej pobożności.

Zachęcamy do korzystania z tej możliwości!